Το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της Καβάλας είναι το μεγάλο τοξωτό υδραγωγείο της, γνωστό με το όνομα «Καμάρες». Το υδραγωγείο κατασκευάστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα, επί Τουρκοκρατίας, και είναι πιθανότατα χτισμένο επάνω στα απομεινάρια ενός Ρωμαϊκού και ενός Βυζαντινού υδραγωγείου, όπως υποστήριξε και ο Γάλλος περιηγητής Belon που επισκέφτηκε την Καβάλα το 1547 (20 χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου). Η κατασκευή του έργου χρηματοδοτήθηκε από τον Ιμπραήμ πασά και κράτησε περίπου 10 χρόνια. Οι Καμάρες είναι φτιαγμένες από ντόπιο γρανίτη και πλίνθους και φτάνουν το μήκος των 270 μέτρων και το εκπληκτικό ύψος των 25 μέτρων αποτελώντας το μεγαλύτερο και ομορφότερο υδραγωγείο της εποχής τους, που συνδυάζει πολλά είδη τόξων, όπως οξυκόρυφα, ημικυκλικά κτλ. Το νερό ξεκινούσε από την πηγή, που βρίσκεται σε ύψος 400 μέτρων και είναι γνωστή ως «Μάνα του Νερού» ή «Τρία Καραγάτσια» ή «Σούμπασι». Έτσι, ακολουθούσε μία μεγάλη διαδρομή μήκους 6,5 χλμ, περνώντας πάνω από πέντε υδατογέφυρες που κατασκευάστηκαν για να στηρίξουν τον επίγειο αγωγό. Στη συνέχεια το νερό περνούσε από την περιοχή του Σού-γιολ(su-yol) = ο δρόμος του νερού, για να φτάσει τελικά στις Καμάρες μέσω των οποίων θα υδροδοτούσε τη χερσόνησο της Παναγίας. Έτσι, οι καμάρες βοήθησαν την Καβάλα να αναπτυχθεί πληθυσμιακά και εμπορικά και να γίνει μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο 2ο μισό του 19ου αι. προέκυψαν προβλήματα με την υδροδότηση της πόλης, λόγω της αύξησης του πληθυσμού και της δημιουργίας νέων συνοικιών στα ανατολικά. Ωστόσο, το υδραγωγείο συνέχισε να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Χερσονήσου της Παναγίας μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, όποτε και αντικαταστάθηκε από το νέο δίκτυο. Κατά τη βουλγαρική κατοχή, ο αγωγός του νερού μετατράπηκε σε δρόμο, προκαλώντας έτσι την συχνή μόλυνση του και την απώλεια μεγάλων ποσοτήτων από αυτό. Μετά το 1922 και την εγκατάσταση των προσφύγων η υδροδότηση από τις Καμάρες ήταν ανεπαρκής, γι’ αυτό και η Χερσόνησος της Παναγίας υδροδοτήθηκε και από την δεξαμενή του Αγίου Αθανασίου. Σήμερα, οι Καμάρες έχουνε χάσει την ζωτική τους σημασία, ωστόσο διατηρούν την ομορφιά και το κύρος τους, γιατί είναι το μνημείο- σύμβολο της πόλης που διακρίνεται από παντού και είναι γνωστό στο πανελλήνιο.
Όσοι ενδιαφέρονται για το μονοπάτι του νερού μπορούν να επισκεφτούν την ιστοσελίδα του Ορειβατικού Συλλόγουκαθώς και να δουν φωτογραφίες από το δικό μας οδοιπορικό