Η ζωή των προσφύγων κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου χαρακτηρίζονταν από πολλές δυσκολίες. Τα ανταλλάξιμα σπίτια ήταν ετοιμόρροπα, σε άθλια κατάσταση και έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων που κατοικούσαν εκεί. Επειδή δεν επαρκούσαν για όλους, πολλοί πρόσφυγες συνωστίζονταν σε πανδοχεία και σπίτια-τρώγλες και ζούσαν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής. Πολλά παραδείγματα των άθλιων συνθηκών ζωής των προσφύγων μας δίνει η έρευνα που έκανε η εφημερίδα «Κήρυξ» της Καβάλας το 1926. Ένα από αυτά είναι τα διάφορα πανδοχεία σε αρκετές μεριές της πόλης. Μερικά δωμάτια ήταν κατάμαυρα επειδή οι ένοικοι μαγείρευαν μέσα σε αυτά. Δεν υπήρχε αποχέτευση, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται τα ακάθαρτα ύδατα στις αυλές τους, γεγονός που προκαλούσε προβλήματα υγείας και μια αφόρητη δυσωδία. Επιπλέον, σε μερικά πανδοχεία το ισόγειο λειτουργούσε ως στάβλος ζώων. Ακόμη, δεν υπήρχε θέρμανση, μερικά δωμάτια δεν είχαν πόρτες και σε πολλά υπήρχε μια έντονη οσμή μούχλας. Όλη αυτή η κατάσταση και αθλιότητα δεν ήταν αντάξια του υψηλού μηνιαίου ενοικίου που πλήρωναν για να στεγαστούν εκεί. Ανάλογο παράδειγμα ήταν ένα οίκημα δίπλα στον Άγιο Νικόλαο. Το οίκημα είχε 19 δωμάτια στα οποία στεγάστηκαν 19 οικογένειες. Άθλια ήταν η εικόνα και στο εσωτερικό προαύλιο του οικήματος, στο οποίο υπήρχαν ακάθαρτα ύδατα. Επίσης τα αποχωρητήρια ήταν μέσα στη βρωμιά λόγω της έλλειψης υπονόμων και βόθρων.